Het Italiaanse strandritueel en haar ziektes

Ik begin mijn stranddag in Viserba altijd met een lekker ontbijt aan de bar in het dorpje Viserba, vlakbij Rimini. Een kop cappuccino en een croissant, een licht ontbijt want veel stelt een ontbijt niet voor in Italië. Dit wordt dan wel weer ruim gecompenseerd door de uitgebreide lunch.  Viserba, is de plek waar mijn schoonfamilie de hele zomer al generaties lang doorbrengt.

Na het ontbijt vraag ik netjes aan de badmeester of hij de strandstoelen op de vaste plek wil zetten en leg ik mijn badlaken neer op mijn ligstoel.

Congestione

Mijn kinderen vragen of ze het water in mogen en natuurlijk mag dat. Ik kom er echter al snel achter dat dit helemaal niet zo natuurlijk is. Alle Italiaanse kinderen moeten namelijk nog op de strandstoel blijven totdat de strandradio aangaat rond  10.30. Pas dan is het veilig om het water in te gaan. Ja, want met een ontbijt in je maag krijg je zomaar een ‘congestione’ en dat is niet mis. Mijn kinderen zijn dus samen met de andere toeristen de enige kinderen die al heerlijk joelend in het water liggen. Wij worden wat meewarig aangekeken.

Om 10.30 schalt de radio over het strand en komen de Italiaanse kinderen ook in het water.

La pelle raggrinzita

Rond 12.00 worden de Italiaanse kinderen verzocht om eruit te komen omdat ze om 13.00 gaan lunchen. Moeder staat klaar met een handdoek om haar kind op te warmen. Hierna natuurlijk meteen het zoute water afspoelen onder de douche. Ook hier wordt het kind afgedroogd door ‘mamma’ en daarna moet hij/zij natuurlijk nog even van zwembroek of bikini wisselen in het kleedhokje want anders irriteert de huid en daarna mag hij/zij op de strandstoel wachten totdat de rest van de familie vertrekt voor de lunch. Natuurlijk is het heel belangrijk dat het kind niet meer in het zand speelt want anders begint het hele ritueel weer van voren af aan.

Cervicale:

Wanneer je vervolgens bent afgedroogd moet je  natuurlijk je haren föhnen omdat je van natte haren “cervicale” krijgt. Dit is een Italiaanse ziekte die erop neerkomt dat je duizelig kunt worden en hoofdpijn kunt krijgen. Dit wil natuurlijk niemand en daarom is het voorkomen van een ‘cervicale’ een serieuze zaak. Toen ik in augustus buiten liep en ik net had gedoucht werd ik door een heel leuke jongen er serieus op gewezen dat ik toch niet met die natte blonde haren in de zwoele avondlucht kon lopen want hier zou ik die vreselijke ‘cervicale’ van krijgen. Toen mijn schoonmoeder vervolgens naar Nederland kwam en mijn oma op de fiets zag aankomen met natte haren omdat ze net terugkwam van het zwembad was dit voor haar een regelrechte cultuurshock en moest ze wel concluderen dat die ‘olandesi’ toch wel een sterk ras is.